جایگاه نگاه به آینده‌ی ما در این نمایشگاه کجاست؟!

به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی رویدادهای خوزستان ؛ هوژ خبر از اهواز ، متن یادداشت بدین شرح است :

امروز در افتتاحیه‌ی اولین نمایشگاه موزه‌ها، اشیاء و اسناد تاریخی صنعت نفت جنوب حاضر بودم. چراکه گویی موضوعات مربوط به نفت و صنعت نفت در دوران معاصر با ارکان زندگی ما ایرانیان و البته ساکنین خوزستان مثل مسئله‌ی توسعه یا توسعه‌ی پایدار گره خورده است.

وارد نمایشگاه که شدم تازه دانستم شهیدان داوود نریمیسا و علی حسینی کاهکش که همیشه در گلزار شهدای اهواز زیارتشان می‌کنم از بچه‌های صنعت نفت جنوب بوده‌اند، با دیدن چهره‌های ماه‌شان لبخند بر لبانم نقش بست و با قلبی روشن امیدوارانه بازدیدم را شروع کردم. انتظار داشتم ضمن قدم زدن در مسیر نمایشگاه از چیستی نفت و پیدایشش در طبیعت گرفته تا جزئیات تاریخی تولد صنعت نفت و پیامدهایش در جهان، ایران و خاصه جنوب مطلع شوم. منتها سیاه چادر بختیاری و قهوه‌ی عربی اعلاء برای روزه داران مشتاق حلول ماه مبارک مهیا بود و در ابعاد بزرگ منعکس کرده بودند که کل تولید نفت ما پیش از انقلاب ۲۶ میلیارد و پس از آن ۴۴ میلیارد بشکه بوده است.

در ادامه‌ به بیانات رهبری برخوردم در اهمیت نیروی انسانی تراز، اشتغال به صنعت یا صنایع پیشرو یا پیشتاز در کشوری با هویت ملی و مذهبی ایران می‌بایستی به ساخت انسان کامل منتهی شود. خدای تعالی در قرآن شریف، لفظ صنعت و فرایند صنعتگری را برای بنده‌ی برگزیده‌اش بکار برده: وَ اصْطَنَعْتُکَ لِنَفْسی، اى موسى! من تو را براى خودم ساخته و برگزیدم.

به گمانم غرفه‌ها مثل غرفه‌ای که عکس‌ش را ملاحظه می‌فرمائید چیز خاصی نداشتند. بقیه کشورهای منطقه که داعیه‌‌ی پیش‌قراولی در صنعت نفت دارند نه فقط میراث ضعیف‌تر گذشته‌شان را با سرمایه‌گذاری عظیم برجسته کرده‌اند، بلکه به وضوح به مردمان کشورشان و مردم دنیا آدرس می‌دهند که از این میراث چه استفاده‌ای برای آیندگان خواهند کرد. حتماً همه‌‌ی شما متوجه‌ی اشاره‌ی روشن‌شان به سیلیکون ولی، واقعیت‌های رنگارنگ مجازی و هوش مصنوعی شده‌اید. سوال اینست، جایگاه نگاه به آینده‌ی ما در این نمایشگاه کجاست؟!. افکار عمومی نسبت به حجم استحصال منابع حساس‌تر می‌شوند وقتی متوجه برکت‌ش در زندگی روزمره و چگونگی نگاه ما به آینده نیستند. خب ۴۴ میلیارد بشکه برداشت کرده‌ایم که به کجا برسیم؟!

در آخرین غرفه‌ی نمایشگاه که کتابخانه بود، اسنادی دیدم از قرارداد بین سادات موسوم به قیری و شرکت دارسی بریتانیا به تاریخ ۱۲۸۵ هجری شمسی و معاملات انگلیسی‌ها با خوانین بختیاری و دعواهای مفصل حقوقی بین بازیگردان‌های وقت. ظاهراً برخی سادات ساکن خوزستان طی مجوزی از سا‌ل‌ها قبل‌تر از این تاریخ به بهره‌برداری از ذخایر قیر محل مشغول بوده‌اند و حتی رد استفاده از قیر توسط ایرانیان را تا شاهنامه‌ی فردوسی حکیم هم می‌توان دنبال کرد. در قسمت دیگری از تاریخ یعنی ۲۹ اسفند ۱۳۲۹ که همگی تصور ملی‌شدن صنعت‌نفت را داریم، فقط سهم انگلیس آن‌هم به علت افول جهانی قدرتش کم می‌شود نه زور ما، ظاهراً بعدتر منافع صنعت نفتی که ما آن‌زمان توانایی استخراجش را نداشته‌ایم بین هفده کشور از جمله آمریکا، روسیه و پرتقال که گاه از آنجا مربی فوتبال می‌آوردیم تخس می‌شود. در مورد درجه یا درصد خودکفایی حال حاضر کشور در صنعت نفت اطلاعاتی رصد نکردم. آخرین غرفه را بهترین غرفه یافتم چون فراتر از شیرفلکه و بوق، کلمه نشان می‌داد، کلمات آگاهی بخش. امیدوارم این غرفه‌ها تقویت شوند. هر بازی‌گردان داخلی که به استناد تاریخ از منابع کشور بیشتر بهره‌ برده، مثل همیشه مسئولیت و وظیفه‌ی بزرگتری در مشارکت برای حل مشکلات امروز و آینده‌ی ما دارد.

خیلی ناراحت شدم وقتی حس کردم برخی عزیزان، برپایی این دست نمایشگاه‌ها را تلاش‌های فردی خلق‌الساعه در جهت منافع فردی برای حفظ صندلی‌ها در شرف تغییر اعضای مجلس قلمداد می‌کنند. نمایشگاه صنعت نفت جنوب باید دائمی، به روز و راه‌گشا باشد و موزه‌ی گویای جزئیات و اسرار تاریخی مهم‌ترین صنعت کشور. منطق یک ملت هوشیار اقتضا می‌‌کند که جزئیات تاریخی را با برپایی همین نمایشگاه‌های عمومی بداند و از مدیران و نمایندگانش طلب کند که لحظه به لحظه ضمن حفظ مصالح اطلاعات دقیق و علنی از شرایط صنعت کشور و صنعت نفت به آن‌ها بدهند. ما احتمالاً سال آینده با خطر جدی ناترازی در تأمین انرژی کشور مواجهیم، شاید برخی بگویند نگاه به آینده پیشکش. در عین حال حق‌طلب، ایرانی، مسلمان و اهل تشیعیم پس نمی‌توانیم مثل همسایگان نفتی برای آیندگان‌مان به اهداف ظاهراً پر زرق‌برق نظم نوین شیطانی جهانی آدرس بدهیم. ما موظفیم اکنون و برای آیندگان در امتداد تلاش‌های شهیدان و عالمان صدیق این مرز و بوم، به روح‌القدس و به حقیقت ظهور حضرت بقیه‌الله فی الارض اشاره کنیم و برای این منظور می‌بایستی نیروی انسانی صنعتگری شده توسط الله تعالی بکار گیریم تا به ما تحلیل آگاهانه ارائه دهند. تحلیل شفاف واقع‌بینانه به وضع قوانین راهگشای جدید، تقسیم عادلانه منابع، شایسته سالاری، مدیریت شجاعانه‌ی ریسک در توافقات بین‌المللی آتی و مشارکت و آگاهی بیشتر مردم در روند تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری برای آینده‌ی ایران کمک می‌کند، باور دارم اگر همگان مسائل گذشته، حال و اهداف آینده را بدانند بهتر و مؤثرتر در جهت استقلال و شکوفایی کشورشان تلاش می‌کنند.

حسن(عادل) بزمه

۱۹.۱۲.۱۴۰۲

اهواز